حرفت سنگینه ، ولی خیلی‌ها این حس رو دارن - وقتی آدم ها احساس می کنن نظم ، عدالت ، یا شایستگی جاشو به بی نظمی ، پارتی بازی یا بی توجهی داده ، طبیعیه که بگن « هیچ‌کس سر جاش نیست » این جمله یه جور اعتراضه به وضع موجود ؛ به اینکه آدم ها تو جایگاه هایی هستن که لیاقتشو ندارن ، یا اونایی که لیاقت دارن دیده نمی‌شن - استاد شبکه داشتم خواجه نصیر مکانیک خونده بود !!! 
چند دلیل رایج که مردم این حس رو دارن:
- پارتی‌بازی و رانت : وقتی روابط جای شایستگی رو می‌گیره
- بی‌ثباتی اقتصادی و اجتماعی : آدم ها مدام مجبور می‌شن شغل، محل زندگی یا سبک زندگیشونو عوض کنن
- ناامیدی از آینده : وقتی چشم انداز روشنی نیست ، حس سردرگمی و بی جایی زیاد می شه
- فقدان اعتماد به سیستم‌ها : از آموزش گرفته تا مدیریت شهری و سیاست