فکر می کردی زندگی همیشه بر وفق مرادت می چرخه …
که دنیا هیچ وقت رنگ تاریکی به خودش نمی گیره
که همیشه لبخندها مهمون لبها هستن و دل ها بی دغدغه می تپند
اما دنیا همون قدر که قشنگه ، پر از پیچ و تابه …
روزی می رسه که هر کدوم از ما ، با موهای سپید و دلی پر از خاطره
دور یه میز ساده جمع می شیم
با چای داغ و سکوتی که بین خندهها پنهان شده
و به روزهایی فکر میکنیم که فکر میکردیم پیر نمیشیم…