(( انسان صادق در یک روز به چهل حال درآید ؛ ولی منافق چهل سال در یک حال بماند ))
این سخن از جنید بغدادی ، یکی از بزرگ ترین عارفان قرن سوم هجری ، عمقی شگرف دارد و از ریزبینی او در سلوک معنوی حکایت می کند
برداشت از کلام :
- انسان صادق ، به دلیل صداقت و حضور قلبی اش ، پیوسته در حال تغییر و رشد است ؛ حالات عرفانی مختلف را تجربه می کند ، گویی هر لحظه در سفری تازه است
- در مقابل ، منافق که رفتارش از روی ریا و ظاهرگرایی است ، در همان حال ابتدایی و سطحی باقی میماند ؛ فاقد تحول درونی و معنوی است
پیام عرفانی :
این جمله نشان میدهد که صداقت نه تنها ارزش اخلاقی دارد ، بلکه اساس تحول روحی و معنوی انسان نیز هست . راه سالک صادق پر فراز و نشیب است ؛ ولی همین پویایی او را به حقیقت نزدیک تر میکند