دلتنگی برای عزیزان از دست رفته مثل موجیه که گاهی آرومه ، گاهی شدید می کوبه به ساحل قلب آدم ... و کاملاً طبیعی و انسانیه
برای سبک تر شدن این دلتنگی ، چند راه هست که ممکنه آرومت کنه :
🕯️ ۱. بنویس…
احساساتت رو روی کاغذ بیار . نامهای براش بنویس ، انگار زنده ست . بگو چقدر دلت براش تنگ شده ، چی دوست داشتی باهاش در میون بذاری ، چی ازش یاد گرفتی
🎶 ۲. به خاطراتش گوش بده
گاهی یه آهنگ ، یه عطر ، یا حتی یه غذای ساده می تونه خاطرات رو زنده کنه . خودتو در آغوش اون لحظه ها بنداز ، بذار اشک بیاد ، بذار دلت سبک بشه
🧘♂️ ۳. باهاش حرف بزن
توی خلوت خودت ، باهاش حرف بزن . شاید کسی صداتو نشنوه ، ولی دلت می شنوه . این گفت و گوها هم التیامه ، هم نزدیککننده
🤝 ۴. با دیگران شریک شو
با کسی که اون فرد رو می شناخت یا دوست داشت صحبت کن . خاطرات مشترک می تونن همدیگه رو تسلی بدن و حس نبودش رو کمی پر رنگ تر کنن
این هم یه متن آرامش بخش و دل نوشته دربارهٔ دلتنگی برای عزیزان رفته که شاید مثل نسیمی روی دلت بشینه :
دل نوشته ای برای دلتنگی
شب ها که سکوت خانه بلندتر از هر صدایی می شه ، دلم پرسه زنان دنبال رد صدای تو می گرده . نبودنت مثل خالیِ قاب عکس روی دیواره ؛ نه می تونم پرش کنم ، نه فراموشش
خاطراتت مثل نور مهتابن روی خاطرم — آروم ، ولی پررنگ . گاهی لبخند می زنم به یاد لحظه های خندهدارمون ، گاهی اشکم سرازیر می شه بیخبر از گوشهی چشمم
تو رفتی ، اما مهر تو جا مونده ؛ در صدای باد ، در چای عصرانه ، در کتابی که با هم می خوندیم ...
من هنوز باهات حرف می زنم ، حتی اگه فقط توی ذهنم باشه . هر شب ، یه "سلام" آروم ، یه " دلم برات تنگ شده " ، یه " کاش بودی " ...
اما در همین دلتنگی ، یه حقیقت شیرین هم هست : من هنوز دوستت دارم ، با تمام نبودنت .
