چه ابیات زیبایی از خواجه عبدالله انصاری ، پیر هرات 🌿
این دو مصرع، اوج فروتنی و تسلیم در برابر دانایی مطلق الهی را نشان می‌دهند:
پروردگارا !!! این بنده چه داند که چه می باید جُست؟
داننده تویی ، هر آنچه دانی ، آن ده
در این بیان ، انسان به نادانی خود اذعان می‌کند و از خداوند ، که دانای مطلق است ، طلب می کند آنچه را که صلاح اوست ، عطا فرماید . این نوع نگاه ، ریشه در عرفان دارد ؛ جایی که سالک راه حقیقت ، خواسته های خود را رها کرده و به خواست و حکمت الهی تکیه می کند .