🍂 پاییزئ، باکسرئ، و یه دلِ بی‌قرار برای موتورسواری
پاییز که میاد 🍂 انگار همه چی رنگ دیگه‌ای می‌گیره 🍂 هوا خنک می شه ، برگا می رقصن زیر چرخای موتور ، و دل آدم یه جور خاصی هوای جاده می کنه . من و باکسر ۱۵۰ سی‌سی‌م ، رفیق قدیمی ، این روزا بیشتر از همیشه با هم می‌زنیم بیرون 🍂 صدای موتور که می پیچه تو کوچه های خلوت پاییزی ، حس می کنم زندگی جریان داره 🍂
باکسرم یه چیز دیگه‌ست . نه اون قدر سنگینه که اذیت کنه ، نه اون قدر سبک که حس قدرت نده . یه موتور خوش دست ، خوش‌صدا ، و همیشه آماده برای یه پیچ تند یا یه مسیر خاکی تو دل کوه 🍂 مخصوصاً تو منطقه های شمالی تهران مثل نیاوران یا اقدسیه ، وقتی باد پاییزی می زنه به صورت و بوی برگای خیس میاد ، انگار تو یه فیلم سینمایی ام 🍂
بعضی وقتا فقط می‌رم یه دور بزنم ، بی هدف . فقط من ، موتورم ، و خیابونایی که با برگای زرد و نارنجی فرش شدن . اون لحظه‌ها ، هیچ چیز مهم نیست جز صدای اگزوز ، حس فرمون تو دست ، و آرامشی که فقط یه موتورسواری پاییزی می تونه بده
اگه تو هم موتور سواری رو دوست داری ، پاییزو از دست نده . باکسر یا هر موتوری که داری ، بزن بیرون ، بذار باد پاییزی صورتتو نوازش کنه ، و بذار دلت یه کم نفس بکشه 🍂🍂